શું તે પ્રેમ હતો........

શું તે પ્રેમ હતો........

(ઉપાસના સિયાંગની હિન્દી રચનાનો ગુજરાતીમાં અનુવાદ)

????????????

અનુવાદક:-મહેન્દ્ર ભટ્ટ.

જ્યારે ત્રીજી વખત ડોરબેલ વગાડતા પણ દરવાજો ન ખુલ્યો તો હું ચોકી પડી ,શું વાત હશે કુહૂ દરવાજો કેમ ખોલતી નહિ હોય,તેણે તો મને ફોન કરીને બોલાવી હતી,
"જુહી આવી જા  આજે તો હું ફ્રી છું ,ઉમંગ તો બિઝનેસ ટુર ઉપર ગયા છે,વાતો કરીશું,અને ખુબ લંચ અહીં જ કરી લેજે તું આવી જા."....એક શ્વાસ મેં લીધો,કેટલી બધી વાતો કરવાની ટેવ હતી તેને......

બસ પતિના કાર્યાલયમાં કામ કરવાવાળાઓ ની પત્નીઓ સિવાય અહીં આસામમાં બહુ કોઈને હું જાણતી ન હતી,અને એક કુહૂ જોઈ લો બસ પોતાની વાતો કહેવા કે તેને બધુજ જાણનાર કહી દો,અમે  ઇન્દોરમાં એકી સાથે, એક હોસ્ટેલમાં એક રૂમમાં ત્રણ વર્ષો વિતાવ્યા હતા,અમે એકબીજામાં પુરા વિશ્વાસુ હતા,અને પાકા મિત્રો પણ હતા,લગ્ન પછી પણ પત્રો તથા ટેલિફોન સાથે સંપર્ક કરી જોડાઈ  રહ્યાં હતા,અને પછી મારા પતિની અહીં નિમણુંક થઇ તો અમારા બંનેની ખુશીઓનું કઈ ઠેકાણું ન રહ્યું,અને હવે.....મારા વિચારને અટકાવી જયારે કુહુએ બારણું ઉઘાડ્યું,તો તેના મોઢા ઉપર તે જ ચમકતું નિર્દોષ સ્માઈલ હતું,અને હાથ પકડીને મને ખેંચીને બોલી આવો આવો જુહી જલ્દી આવો,મને સમજતા વાર ના લાગી કે આજે તે ખુબ રડી હતી,ચહેરા ઉપર તે થોડી ઉદાસી સાથે એક નિશ્ચિત ભાવ હતો,હું સ્માઈલ કરતા બોલી એક વાત તો ઉમંગ સાચી કહે છે કે રડયા પછી તારી આંખો વધારે સુંદર થઇ જાય છે.....
તેના ચહેરા પર એક હળવું સ્માઈલ સાથે આંખોની કોરો પણ ભીંજાતી દેખાઈ,પણ તે વાત બદલતા બોલી ચાલ ખાવાનું ખાઈએ,ઉભા થવાનો પ્રયત્ન કર્યો તો મેં તેનો હાથ પકડી લીધો,શું વાત છે કુહૂ,?....અરે કઈ નથી યાર,આજે મેં એક વાયરસને પૂરો કરી દીધો,જે મારી જિંદગીની વિન્ડોને ખાઈ રહ્યો હતો,....વાત તો ખુબજ દિલાસાથી શરુ કરી પણ પુરી કરતા કરતા તેનું ગળું ભરાઈ આવ્યું,મેં ધીરેથી પૂછ્યું,
"શું તું પરાગની વાત  કરે છે? તે ધીરેથી ડોક હલાવતા બોલી  ":હા"...."!
પરાગ તેનો કોણ હતો અથવા તે પરાગની કોણ હતી,તે વાત તે બંને નહોતા જાણતા અને એકબીજા સાથે વર્ષો સુધી જોડાયેલા રહ્યા.........અને કુહૂ,તેની તો બધીજ વાતો અનોખી હતી,બહુ સુંદર ન હતી પણ તેની મોટી મોટી કાળી આંખોમાં એક અનોખું આકર્ષણ હતું કે જો કોઈ તેને એક વખત જોઈ લે,તો તેનામાં ખોવાઈ જતો,કોમળ સ્માઈલ,ક્યારેય કોઈ સાથે ઝઘડો કરતા નથી જોઈ,તે એક સારી મદદગાર  હતી,મનમાં બીજાઓ માટે દયાનો વિશાળ સાગર હતો તે બીજાઓ માટે ક્યારેય ખોટું વિચારી શકતી ન હતી,તે બહુ જ  ટીખળી અને ચંચળ હતી,પણ કોઈને સતાવવાનું કામ તેનું ન હતું,બસ હસવું અને બધાને હસાવવા......અને તેવી હસી મઝાકમાં  એક દિવસ બપોરે હોસ્ટેલનો ફોન ખાલી પડ્યો હતો તો  તેણે એમજ એક રોન્ગ નંબર લગાવી દીધો,અને ક્યારેક કોઈ તો ક્યારેક કોઈ ની સાથે વાતો કરવા લાગી.અને એક ફોન લગાવ્યો તો બીજી બાજુ થી એક હિમ્મતભરી અવાઝ (બહુ જ ગમે અને સારી દિલમાં લાગી  જાય તેવી વાત કુહુએ મને પછી બતાવી હતી)આવી,તો કુહૂ એવી રીતે વાત કરવા લાગી કે જાણે તે તેને જાણતી હોય, અને પછી એક બહુજ ખુશ દેખાતી અદાથી ફોન મુકતા તે બોલી,
"સારું પરાગ તો તમારી સાથે ફરી વધારે વાત કરીશ,"
પછી મારી તરફ ફરીને મારા ગાળામાં હાથો નાખતી બોલી,
"આજે તો વાત કરતા મજા પડી ગઈ,યાર પહેલી વખત કોઈ છોકરા સાથે વાત કરી છે"
"તને શું ખબર તે છોકરો હતો તે ક્યારેય જોયો છે તેને?"મેં તેને ટકોર કરતા કહ્યું,
તેણે કહ્યું પરાગે બતાવ્યું કે તે વકીલાત કરે છે તો છોકરો જ હોય ને......
બસ હવે મને જવા દે,ભણવાનું છે હું  તારી જેટલી હોશિયાર નથી,મેં કહ્યું અને મારા રૂમમાં તે મારી પાછળ પાછળ આવી ગઈ,તે એટલી ખુશ દેખાતી હતી જાણે આજે તેણે કોઈ મોટું કામ કરી નાખ્યું,
 તે બહુ નહોતી ભણતી છતાં તેના નંબર સારા આવતા,અને મારે ખુબ ભણ્યા પછીજ સારા નંબર આવતા હતા,અને પછી એમ જ ફરી પરાગ સાથે વાત શરુ કરી દીધી દિવસમાં એકવાર તો ક્યારેક બે વાર,અને તે દિવસે તો તે ખુબજ ખુશ હતી,જે દિવસે પરાગ હોસ્ટેલ આવવાનો હતો,અને તે ગભરાઈ હતી,કોઈ પણ છોકરા સાથે તે પહેલા  મળી કે વાતો તો કરી જ ન હતી,પણ પરાગ તો આવવાનો હતો.......તે દિવસે કુહૂ ખુબ ગભરાયેલી હતી,અને હોસ્ટેલની બહાર બેસતી તારાબાઈએ બૂમ પાડી,કુહૂ મહેતા કોઈ મળવા આવ્યું છે,હું પણ કુહુની પાછળ પાછળ દોડી, અરે જોઉં કે કેવોક છે કુહુનો બોયફ્રેન્ડ,(તે ખુશ થતી મોઢું વાંકુ કરીને એવુજ બતાવ્યા કરતી હતી)
પરાગને જોયો તો તે પણ કૈક ગભરાયેલો હતો......ઉજળો રંગ, કૈક ભૂરી આંખો,અને વણેલા સોનેરી આભા જેવા વાળ,ખૂબ જ સુંદર નવજુવાન હતો,તે બંને હોસ્ટેલના બાગમાં ઝાડ નીચે એકબીજાની સામે બેઠેલા હતા,અને મેં જોયું તો પરાગ કદાચ વિચારતો હતો કે શું વાત કરું,એમ તો વાતોડિયો તો તે પણ ઓછો ન હતો,પણ કોઈ છોકરી સાથે તેની મુલાકાત પણ પહેલી જ હતી,અને તે પણ ગર્લ હોસ્ટેલમાં,કદાચ તે તેના રિસ્ક ઉપર જ ત્યાં આવ્યો હતો... પણ કુહૂથી પણ ન રહેવાયું અને ન રહેવાયું  તો તેના હાથ ઉપર ના એક કાળા નિશાન માટે પૂછી જ લીધું,
"આ શું છે, સ્કૂટરનું ગ્રીસ લાગ્યું છે,કે એટલા ભાગમાં દાજી ગયા હતા,કે શું થયું હતું તે એકી શ્વાસે બધું બોલી ગઈ અને  પરાગના  ચહેરા ઉપર સ્માઈલ પ્રસરી ગયું છેલ્લે તેને પણ બોલવાનું બહાનું મળી ગયું હતું, તેણે કહ્યું કે તે તેનો" બર્થ માર્ક" છે.....પછી થોડીવાર અહીં ત્યાંની વાતો કરી જતો રહ્યો..........
તે સંગીતનો બહુ જ શોખીન હતો,તે કુહૂ માટે વધારે પડતું નહતું,સાંભળી લો,તેને તો ઊંઘવું હતું,સૂવું હતું
એવા જ એક દિવસે તે સુઈ રહી હતી,તો તારાબાઈએ બૂમ પાડી,કુહૂ મહેતાનો ફોન આવ્યો છે......અને થોડીવાર પછી તે આવી તો જોર જોરથી હસવા માંડી, અને કહેવા માંડી, આજે તો પરાગે ગીત ગાયું ,તેનો અવાજ તો સારો છે,મેં પૂછ્યું તો તેણે કહ્યું,"બડે અચ્છે લગતે હૈ યે ધરતી,યે નદીયાં યે રૈના,ઔર તુમ." વાળું ગીત સંભળાવ્યું હતું,અને પિક્ચર જોવાનું કહેતો હતો,મારાથી ના ન પડાયું,યાર તે કેટલો ભોળો છે ,થોડો બુધ્ધુ પણ છે પણ યાર જુહી ,તું સાથે આવજે હું એકલી નહિ જાઉં,થોડું ગજબનું લાગે છે"તે ફરીથી એકી શ્વાસે ચાલુ થઇ ગઈ,
"સારું ,બાપા"મેં તેને ચૂપ કરતા કહ્યું "આવીશ"
પછી તે ઓ પી  નૈયરના સંગીત વાળી પિક્ચર દેખાડવા લઇ ગયો,પછી મેં કુહુની મશ્કરી કરી ,તારો હાથ તેણે અંધારામાં પકડી ન લીધો,તો તે એકદમ ચોકી ગઈ,ને બોલી,
"કેમ,તે કોઈ ડરાવવાળું પિક્ચર નહોતું તો તે ડરનો માર્યો મારો હાથ પકડી લે !!"
અને મને ખુબ હસવું આવ્યું પણ તે ન સમજી,અને મને થોડું થોડું સમજાઈ ગયું હતું જયારે તેણે કહ્યું કે યાર જુહી આ પરાગ, જો તેની વકીલાત ન ચાલી તો તે  બહુ મોટો ગાયક બનશે,આજે ફરી તેણે મને એક ગીત સંભળાવ્યું હતું,
".....આપકી આંખોમેં કુછ મહકે હુએ સે રાજ હૈ,આપસે ભી ખુબસુરત આપકે અંદાજ હૈ,"
"...મેં તેને ઢંઢોળતાં કહ્યું ક્યાંક તેને તારી સાથે પ્યાર ન થઇ ગયો હોય,અને તે ઢીલી થઇ ગઈ અને હસતા હસતા બોલી,
"જો જુહી ,તે પ્યાર બ્યાર કઈ નથી હોતો એક  કેમિકલ અસર જ હોય છે યાર,તું છોડ એ વાતને ને ચાલ મેસમાં ભોજન કરવા જઇયે.....",
અને પછી અમે ભણવામાં અને પરીક્ષાની  તૈયારીમાં પડી ગયા,અને કુહૂ ના પેપર પહેલા પુરા થઇ ગયા અને તે ઘેર જવાની તૈયારીમાં પડી આગલા દિવસે સવારે સાત વાગે  તેની બસ હતી,મારી સાથે એક બીજી બહેનપણી બિંદુ પણ હતી,તેને મુકવા પરાગ પણ આવ્યો હતો,જતા જતા કૈક જુદી જ રીતે તેણે તેનો હાથ મારી ,બિંદુ અને પરાગ સાથે મિલાવ્યો અને પછી જતી રહી.

*****************
"જુહી હું ત્યાંથી જઈ ન શકી,અને અત્યારે પણ ત્યાંજ તેનો હાથ પકડીને ઉભી છું,જ્યારે મેં તેની તરફ હાથ લંબાવ્યો ત્યારે મેં તેની આંખોમાં  જે જોયું તે હું ક્યારેય સમજી ના શકી,તેની વાતો તેણે સંભરાવેલા ગીતો,અને શા માટે તેનું મોઢું ઉતરી ગયું હતું મારી સગાઈની વાત સાંભળીને......મારુ શરીર ગયું પણ મારો આત્મા અત્યારે પણ, ત્યાંજ છે......"
આંસુ લૂછતાં કુહૂ એ કહ્યું અને ચા બનાવવા રસોડામાં ગઈ,હું તેની પાછળ પાછળ પહોંચી ને પૂછ્યું,કુહૂ ત્યાર પછી તું હમણાં તેને  ફેસ બુક પર મળી છે કે શું .........તેણે હા માં માથું હલાવ્યું અને કહેવા લાગી......

હોસ્ટેલ થી ઘેર આવ્યા પછી થોડા સમયમાં કુહુનો વિવાહ ઉમંગ સાથે થઇ ગયો,ઉમંગ એક બહુજ સારો અને સાચો માણસ હતો,તેનો જીવનનોએક જ ધ્યેય  હતો 'જીવો અને જીવવા દો"...પાર્ટીઓ કરવાનો શોખીન,તેણે બહાર ફરવાનો ને ફેરવવાનો ખુબજ શોખ છે,જ્યા જાય ત્યાં કુહૂ કાયમ સાથે હોય,કેટલીય વખત બંને વિદેશ પણ જઈ ચુક્યા છે,દીકરાનું ભણતર ખરાબ ન થાય તેને માટે તેને હોસ્ટેલમાં મૂક્યો છે પણ કુહુનો સાથ નથી છોડી શકતો.......,કુહૂ કાયમ કહેતી રહે છે લગ્નના પંદર વર્ષ પછી પણ ઉમંગનું હનીમૂન પૂરું થયું નથી,પણ ક્યારેક ક્યારેક હસતી  કુહુની આંખો સામે એક જોડી થોડીક ભૂરી થોડીક કાળી આંખો આવી જાય છે તો તે ખોવાઈ જતી....એમ જ એક દિવસ ઉમંગે કહ્યું ચાલ કુહૂ આપણે પણ આપણા ખાતા ફેસબૂક ઉપર ખોલાવીએ,આપણા જુના મિત્રોને શોધીશું એ એક સારો રસ્તો છે,બંનેએ પોતપોતાનું ખાતું ખોલાવી દીધું,

પણ એક દિવસ કુહૂ એકલી હતી અને પોતાના મિત્રો શોધી રહી હતી,તો એકદમ તેને વિચાર આવ્યો,ક્યાંક પરાગે પણ તેનું ખાતું ખોલાવ્યું હોય,અને શોધવા મંડી પણ ત્યાં તો કેટલાય પરાગો હતા,હવે તેનો પરાગ કયો છે,ત્યાં એક ચહેરા ઉપર નજર પડી તો તે ચોકી ગઈ,કદાચ આ હોઈ શકે,હવે તેની પાસે  તેનો કોઈ ફોટો તો હતો નહિ,(બસ યાદો જ હતી),તેણે તેનું પ્રોફાઈલ ખોલીને જોયું,અરે બરાબર તેજ જન્મ તારીખ અને શહેર .....તેણે તરત તેના સંદેશ બોક્સમાં પોતાનો પરિચય આપતો સંદેશો મૂકી દીધો,અને એ પણ લખી દીધું
"શું હું તને અત્યારે પણ યાદ છું?".....પણ પછી તેણે થોડો સંકોચ થયો જો કોઈ બીજું નીકળ્યું તો મને કેટલી ગલત સમજશે,તેણે ફરી એકવાર તેનું પ્રોફાઈલ ચેક કર્યું,અને તેનો ફોટો જોવા મંડી તો જોઈને કુહૂ ખુશીથી  રડી પડી,આ તો તેજ પરાગ છે,ફોટામાં તેના હાથ ઉપર તેનું કાળું નિશાન એટલેકે 'બર્થ-માર્ક 'હતો,તેણે ધીરેથી માઉસના તીરથી તે નિશાનને સ્પર્શ કર્યો ,પંદર દિવસ પછી પરાગનો સંદેશો આવ્યો "હા"......હવે આ 'હા'નો અર્થ બે બાજુ કાઢી શકાય,કે "હા, હું પરાગ જ છું અથવા  એ પણ કે તું મને હજુ પણ યાદ છે"....પણ કુહુને તો બંને અર્થમાં 'હા' જ દેખાઈ..........
કુહુએ સંદેશના જવાબમાં તેનો ફોન નંબર આપી દીધો,થોડીક વારમા પરાગ લાઈન ઉપર દેખાયો તો બંને તેમનું જીવન પંદર વર્ષ આગળ નીકળી ગયું છે તે ભૂલી ગયા,કુહૂ એક છોકરાની માં તો પરાગ બે બાળકોનો પિતા બની ગયો હતો ......પછી ફોન ઉપર વાત થઇ તો તેણે પૂછ્યું ,
"શું પરાગ તે તારા ઘરમાં  મારી વાત કરી છે "કેમકે પરાગની માને તેની વાતની ખબર હતી કે તે કુહૂ સાથે વાતો કરતો હતો,જયારે તેણે તેની માને કુહુની સગાઇ માટે બતાવ્યું હતું તો તેની માએ રાહતનો શ્વાસ લીધો હતો આ પરાગે કુહુને કહ્યું હતું,તેના પર પરાગની અસર જાણ્યા વગર તે ખુબ હસી હતી,અને તે બસ  તેનું મોઢું જોતો રહ્યો હતો .........
હા તો કુહુના પૂછવા માટે કે તેણે તેના ઘેર બતાવ્યું હતું કે શું તો તેની બાબતમાં તે હસી પડ્યો,નહોતું બતાવ્યું અને બતાવીશ પણ નહિ,માં તો છે નહિ કેટલા વર્ષોથી માંદી હતી,અને મારી પત્ની મારા ઉપર શંકાશીલ છે એટલે એમાં બતાવવા માટે મારામાં હિમ્મત જ નથી.....!
પછી કેટલાય દિવસો ચીટિંગનો શિલશિલો ચાલતો રહ્યો,પરાગ કાયમ ફરિયાદ કરતો કે તે જતી રહી અને તેના પર કુહુને ખુબ પસ્તાવો થતો,એક દિવસ તેણે પણ નારાજ થઈને કહી દીધું,
"કેમ નહિ જાઉં,શું, તે મને રોકી હતી,કોના ભરોશે રોકાઉં."
પરાગે કહ્યું "
એક વાત પૂછું છું જ્યારે હવે તેનો કોઈ અર્થ નથી,અને તું શું જવાબ આપશે તે પણ હું જાણું છું,તો પણ તું મને બતાવ,જો હું તારા તરફ હાથ લંબાવતે તો તું ના તો નહોતી પાડવાની અને આજે વાત કૈક જુદી જ હોત  "
અને કુહૂ પાસે સાચેજ કોઈ જવાબ ન હતો અને હોઈ પણ શું.........!
એક દિવસ પરાગ હસીને બોલ્યો,
"કુહૂ કોઈ સમયનું યંત્ર હોત તો આપણે પંદર વર્ષ પાછા જતા રહેત"
અને કુહૂ તેના જાણ્યા અજાણ્યા અંદાજમાં બોલી(લખ્યું),
"અરે હું તો ક્યારનીય ત્યાં છું ને તું ક્યાં છે..."
....પરાગ પણ ભૂલી ગયો અને જોરથી હસી પડ્યો અરે તું તો મારી પાછળ જ ઉભી છે ને મેં જોયું નહિ તું બહુજ લુચ્ચી છે અને ફરી તેણે એક ગીત ગાઈ કાઢ્યું,
"બંદા-પરવર થામ લો જીગર ......."કુહૂ પણ જોરથી હસી કે તારી આ ગાવાની ટેવ ગઇ નહિ,હવે તેનો અર્થ તો ખુબ સમજાય છે પણ હવે તેનો શું ફાયદો ........

દિલની સાચી અને ઈમાનદાર કુહુને હવે થોડી આત્મગલાની થઇ,તે ખોટું હતું હવે તેણે  ઉમંગને કહી દેવાનો નિર્ણય કર્યો,અને રાત્રે ખાધા પછી પતિને તેણે બધી સાચી વાત કહી દીધી,અને કહ્યું કે આમાં બધો મારો જ વાંક છે,પહેલા પણ મેં પરાગને શોધ્યો હતો અને હવે પણ,મારાથી   જુઠ્ઠું નથી બોલાતું,હવે તમે જે વિચારવું હોય તે વિચારો,ઉમંગ પણ થોડો ડઘવાયો ને બોલ્યો તું મજાક કરે છે કે સાચું કહે છે,જો મારી દિલની ધડકનો રોકાઈ રહી છે,તેણે કહ્યું, તે સાચું છે.........પણ ગીત સંભળાવ્યા ને સાથે પિક્ચર જોવા જવાની વાત બતાવવાની તેનામાં હિમ્મત ન હતી,.ઉમંગે પણ ખૂબ જ સહેલાઈથી લીધું,બોલ્યો જવા દે ,  કઈ વાંધો નહિ એવું થાય છે જીવન ચાલ્યા કરે છે..........બીજા દિવસે કુહુએ પરાગને બધી વાત કહી તો તેને અચંબો લાગ્યો,બોલ્યો તું ઘણી જ ભાગ્યશાળી છે જો તને આવો જીવન સાથી મળ્યો,નહિ તો મોંનીકાએ મને કેદમાં પુરી દીધો છે,તો કુહુએ કહ્યું એમાં તારો જ વાંક છે,જો પોતાના સાથીમાં વિશ્વાસ પેદા નથી કરી શક્યો,પરાગે જવાબ આપ્યો એવું નથી મેં બહુ જ પ્રયત્ન કર્યા છે તે પણ મારી સાથે વકીલ જ છે પણ ખબર નથી તે શા માટે  આવું કરે છે.
પછી એક દિવસ પરાગે કુહુની વાત મોનીકા સાથે કરી જ દીધી,તેણે કુહૂ સાથે મીઠી મીઠી વાતો કરી પણ પરાગનો જીવ અધ્ધર કરી દીધો,તેણે કહ્યું કે તેને બહાર કાઢ નહિ તો હું મરી જઈશ બીજા દિવસે પરાગનો ફોન પર સંદેશ હતો,કે હું તારી સાથે કોઈ વાત કરવા નથી માંગતો મોનિકાનો સખત વાંધો છે,.......અને કુહૂ જોરથી રડી પડી તે વખતે તે ખાવાનું ખાતી હતી,જયારે ઉમંગે પૂછ્યું તો શું કહે,પણ દીકરાની યાદ આવી ગઈ એમ કહી વાત ટાળી દીધી,કેટલાય દિવસો સંતાપમાં રહી,ફોન પણ કર્યો પણ પરાગે વાત ન કરી,હારીને કુહુએ સંદેશ મુક્યો કે છેલ્લે એક વખત વાત તો કરવીજ પડશે જેથી મને પણ ખબર પડે કે શું થયું છે .....!!
એટલામાં પરાગનો ફોન પણ આવ્યો કહ્યું કે "અહીં કઈ બરાબર નથી,ત્રણ દિવસ થઇ ગયા કોઈ સૂતું નથી,મોનિકાને આપણા નિર્દોષ મિત્રતાથી સખત વાંધો છે,હવે હું તને પ્રાર્થના જ કરી શકું કે મને માફ કરી દે,મને ખબર છે તને કેટલી તકલીફ થઇ રહી છે,અને મને આવું કહેતા પણ ,વિધિનું વિધાન પણ તે છે,આપણે તેનાથી બંધાયેલા છે."

......કુહૂ બહુ મુસીબતથી બોલી શકી
"કોઈ વાંધો નહિ,હવે હું તને મળવા માટે બીજા પંદર વર્ષની રાહ જોઇશ,".....અને પરાગે તે જ બરાબર છે એમ કહીને ફોન મૂકી દીધો.
કુહુએ પણ તેનો નંબર ડીલીટ કરી નાખ્યો ને  તેને પણ પોતાના લિસ્ટમાંથી કાઢી કાઢ્યો.
""પણ જુહી" હવે કુહૂ મારો હાથ પકડીને કહેવા લાગી,
"મેં તેનો નંબર તો ડીલીટ કરી નાખ્યો પણ જે નંબર છેલ્લા પંદર વર્ષોથી નથી ભૂલી,તો એ કેમ ભૂલી જાઉં,મને નથી ખબર શું કારણ છે,કેટલીક વાતો માણસ ના વશમાં ક્યાં હોઈ છે,મને તેની સાથે પ્યાર નહોતો છતાં,હું તેને ભૂલી નથી કેમ ? તે પણ મને ખબર નથી પણ મારુ દિલ ખુબ દુઃખી થયું છે,અને હું તેને સમજાવવા શું કરું,તે પણ મને ખબર નથી,અને તેણે એવું મારી સાથે કેમ કર્યું,જ્યારે તેને ખબર હતી જ તો મને ઓરખી જ શા માટે,બસ જ્યાં સુધી તેને ગમ્યું ત્યાં સુધી વાતો કરતો રહ્યો,અને જ્યારે જાન ઉપર આવી ગયો તો તું કોણ ને હું કોણ.........!!!" તે ક્યાંય સુધી રડતી રહી,અને મેં રોકી પણ નહિ એમ સમજીને કે આજે જેટલો બોઝો દિલ પર છે તે આંસુઓના રસ્તે નીકળીને વહી જશે .......!
છે .......!!
પણ તેને શું બતાવું જ્યારે હું જાણતી જ હતી તે પ્યાર જ હતો,જે તે ભુલાવી  શકી ન  હોતી ,એકવાર પરાગને ક્યારેક તેણે  જાતે કહ્યું હતું,કે "અમે સ્ત્રીઓના દિલમાં કેટલાય ખાના હોય છે,એકમાં તેનું ઘર અને એકમાં તેનું પિયર,સહિયરો હોય છે અને જે દિલનો ત્રિકોણી ભાગ  હોય છે તેમાં તેની પોતાની કેટલીક યાદો છુપાયેલી હોય છે,જેને ફુરસદમાં કાઢીને ધોઈને સાફ કરી પાછી રાખી દે છે"

......મેં વિચાર્યું જે છોકરી પ્યારને ખાલી કેમિકલ રિએક્ષન માનતી હતી અને દિલને લોહીની સપ્લાયનું
સાધન,તેણે દિલની એવી વ્યાખ્યા કરી દીધી અને કહે છે તેને પરાગ થી પ્યાર નથી,........!

મેં તો તેને એ જ સમજાવ્યું, અને તે પણ તે સમજતી-જાણતી હતી કે જે જેને મળ્યું છે તે સારું જ મળ્યું કોઈપણ વિધિનું વિધાન બદલી નથી શકતું,

સમાપ્ત.